नवी दिल्ली : विश्व चॅम्पियन डी गुकेश याला पराभूत करुन टाटा स्टील बुद्धिबळ स्पर्धा आर प्रग्नानंधा याने जिंकली. या स्पर्धेसाठी मी माझ्या खेळात काही गोष्टी बदलल्या आणि त्या यशस्वी ठरल्या असे टाटा स्टील बुद्धिबळ चॅम्पियन प्रग्नानंधा याने सांगितले.
ग्रँडमास्टर आर प्रग्नानंधा याने अशा ‘विचित्र दिवसाची’ कल्पनाही केली नव्हती असे सांगितले. कारण त्याने आठ तासांच्या फरकात जागतिक दर्जाच्या कामगिरीने विद्यमान विश्वविजेत्या डी गुकेश याला हरवून पहिले टाटा स्टील बुद्धिबळ विजेतेपद जिंकले.
विजेतेपदानंतर प्रग्नानंधा म्हणाला की, ‘खूप वेळ लागला. पहिला गेम स्वतःच सुमारे आठ तास चालला, दुसरा गेम जवळजवळ साडेसहा तास आणि त्यानंतर ब्लिट्झ गेम. हा खरोखरच एक विचित्र दिवस होता. बुद्धिबळाच्या जगात ही एक अतिशय खास स्पर्धा आहे आणि मी लहानपणी या स्पर्धेतील सामने पाहिले आहेत. गेल्या वर्षी गोष्टी माझ्या मनासारख्या नव्हत्या, त्यामुळे मी या स्पर्धेसाठी प्रेरित झालो.’
या स्पर्धेत प्रग्नानंधा याने सहा गेम जिंकले आणि पाच गेम बरोबरीत सोडले. त्याला दोन सामन्यांमध्ये पराभवाचा सामना करावा लागला. भविष्यातील योजना बद्दल सांगताना प्रग्नानंधा म्हणाला की, ‘तो प्राग मास्टर्स स्पर्धेत भाग घेईल. गेल्या सहा महिन्यांत काय चूक झाली हे मला माहित होते आणि मला काय काम करायचे आहे हे मला माहित होते. मी त्यात सुधारणा करण्याचा प्रयत्न करत राहीन. या स्पर्धेसाठी मी माझ्या खेळात काही गोष्टी बदलल्या आणि ते यशस्वी झाले.’
प्रग्नानंधा याने टायब्रेकरचे पहिले दोन गेम गमावले आणि नंतर दुसरे गेम जिंकले. तो म्हणाला की, त्याने पहिला गेम ड्रॉ करायला हवा होता. दुसऱ्या गेममध्ये गुकेश चांगल्या स्थितीत होता पण हळूहळू तो मागे पडला. तिसऱ्या आणि निर्णायक गेममध्ये, प्रज्ञानंदाने पुन्हा एकदा त्याच्या पांढऱ्या मोहऱ्यांसह बचावात्मक दृष्टिकोन बाळगला पण नंतर त्याने काही चांगल्या चाली केल्या आणि गुकेश अतिमहत्वाकांक्षी झाला आणि तो कदाचित बरोबरीत सुटला.’
जर्मनीच्या व्हिन्सेंट कीमरविरुद्धच्या पराभवात झालेल्या चुकांबद्दल बोलताना, प्रग्नानंधा याने कबूल केले की त्याने काही विचित्र चाली केल्या. मी त्या परिस्थितीचा आनंद घेत होतो आणि मग मी काही विचित्र गोष्टी करायला सुरुवात केली. यावेळी मला दिसले की गुकेश हरला आहे पण मग मी या परिस्थितीत बसून वाट पाहण्याशिवाय काहीही करू शकत नव्हतो. मी हार मानू शकत नव्हतो, मी हालचाल करू शकत नव्हतो. मला फक्त वाट पाहावी लागली आणि त्रास सहन करावा लागला. हे खूप निराशाजनक होते.’
